Cehiz Sandıgın Şiiri - Mustafa Karakaya 2

CEHİZ SANDIGIN
Mazimi saklıyor cehiz sandığın
Yerinde olmayı ne çok isterdim
Içinde saklıdır sevda yazdığın
Gönlünde kalmayı ne çok isterdim

Diktiğin gelinlik katlı duyuyor
Verdiğim güllerim artık kuruyor
Işlemez saattin gönlüm yoruyor
Kokunu almayı ne çok isterdim

Bohçanı açınca mektubun çıktı
Yazdığın sözlerin dünyamı yıktı
Özledim deyişin zındana tıktı
Elinden tutmayı ne çok isterdim

Örgüler nakışlar dillerin sanki
Boncuklu nazarlık gözlerin sanki
Gümüşten yüsügün ellerin sanki
Yüzüne bakmayı ne çok isterdim

Kapattım kapağı her şeyim yitti
Kırık kalem sanki yel olup gitti
Yokluğun hasretin perişan etti
Toprağın olmayı ne çok isterdim.
MUSTAFA KARAKAYA