Cehennemine İnsanın Şiiri - Ahmetcan Kalır

Doruklarına çık gökyüzünün.
Ve salın boşluğuna sanki biri tutacakmış gibi elinden
yaslan loşluğuna yokluğunun

Düşebildiğin kadar düş derinlere
Alabildiğince al hızını cehennemin serinliğinden
Ve çakılmak için bekle Tanrı onayını!

Fokur fokur ...
Alev alev!
Hoşgeldin cehennemine insanın...

Hortlamış gözlerin bakışı üzerinde
kupkuru kafatası yaygarası kopuyor içimden
Sahi bir toprak bulutu değil miyiz zaten
Neden bu telaş ,neden çürüyoruz sağken?

Üst örtmelik degil miki sıkı sıkıya tutulan
Eller?
Gümbür gümbür, kalbe inen her kürek darbesi?
Ah bir dili olsa da anlatsa çaresizliğini insanın,
Anlatsa kaderin belirsizliğini,
Hiçliğin yokluğu ,yokluğun hiçliğini!

Fokur fokur, alev alev!
Hoşgeldin cehennemine insanın...