Bir gün bir yerde karşılaşmak
Sonra tanımak, bilmek birbirini
Ve ardından çarpıntılı bir yürekle aşık olmak
Yıllar yıllar üstüne koyup
Bu aşkı büyütmek, derinleştirmek
Bitmeyecek bir sevgiyle sabitlemek
Hepsi ne güzel değil mi sevdiğim?
Ne mutlu bize hepsini yaptık
Birlikte bir çınar gölgesi hayal ettik.
O zamana kadar
Kocaman bahçeli, küçük bir yaz evinde yaşlanacaktık.
Güller, ortancalar olacaktı dört bir yanda
Çocuk sesleri dolduracaktı günleri
vs.vs.vs.
Kurduğumuz hangi hayali saysam
Ya da kiminle hangi hayali hatırlasam
En sevdiğimiz satırlardı
'Yokluğun cehennemin öteki adıdır
Üşüyorum, kapama gözlerini...'
Ayazda donuyorum şimdi ya...
Gözlerin kapalı, kulakların sağır,
Ellerin kuru, yüreğin uzaklarda
Çoktan bırakıp gitmiş ruhun buraları
Ama benim ruhum duymamış
Hergün dört duvarını çevreleyen
Bir pencereni daha kapatmışsın.
Güneşim azalmış, tükenmiş
Meğer bir küçük çıplak ampül bırakmışsın
Yalancı bir güneş gibi.
Aldanmışım,
Ayçiçekleri gibi yüzümü hep güneşe dönmüşüm
Yalancı güneşine.
Yüreğime sığmıyor
Işıksızlık, sessizlik, karanlık...
Yüreğime sığmıyor
Sensizlik, yokluk...
Bedeninin de gideceği gün yaklaştıkça
Biraz daha az akıyor kanım
Biraz daha az hava doluyor ciğerlerime
Biraz daha koparıyorlar
Canımdan can parçalarını
Yokluğun düşmüş içime
Cehennemdeyim...
Kayıt Tarihi : 27.7.2008 00:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!