Cehennemin Dibi Şiiri - Muhammet Üresin

Ellerimle suluyorum yine hüznün koynunda açacağını bile bile içimdeki kırgın solgun çiçekleri
Lafa gelince inan hiç kimse benim kadar sevmedi sevmez seni diyenlerin sözleri yansıtmıyor gerçekleri
İçimin taa derinleri yanıp yanıp sönüyor ne oluyor böyle bi yanım buz gibi bi yanım cehennemin dibi
Feryatsız figansız susuyorum ne zamandır hayırlısı deyip bekliyorum mutlaka vardır kaderin bi bildiği

Tutunmaya çalıştıkça kırılan bu kaçıncı dal düştüğüm bu kaçıncı dipsiz kör kuyu hesabını tutmadım ki
Uğruna savaştığım onca güzel şeyden geriye ne kaldı elimde şimdi inanacak sığınacak kimim var ki
Görmeye alıştım hem ben artık o baş belası yalnızlık her gece azılı bi düşmanmış gibi tepemde dikili
Çok uzadı bana kalırsa bu saçmalık yeter artık bunca yıldır boyundan büyük acıların kalpte demlendiği

Ezberim bozulmalı şimdi bi yerinden tutmalı hayatın yeniden başlamalı tanışmalı yine sevda ile
Cümleler kurulmalı yeniden aşk üstüne günde bin kere konuşmalı sarılıp kucaklaşmalı gördüğün yerde
Al senin bak herşeyim ne yaparsan yap beni diyebilmeli gözü kapalı inanabilmeli artık kalp birine
Nerdeyim ben şimdi ne oldu bana böyle sanki cennetin gölgesi düştü üstüme kalbim ellerine düştüğünde

Güz bitti gül hadi gül be kalbim biraz bak bu kez yaz geldi nihayet ömrümüze
Üzülme hiç yormaz kırmaz bu aşk bizi bana güven güzel günler var önümüzde
Vazgeçtim vazgeçtim ne var ne yoksa ellerin olsun yalnız sen kal bi ömür benle
Ellerimden tut hadi tut ne olur bari sen izin verme bi kez daha düşmeme
Ne demiştim ben sana kalbim yanılmadım bak bu defa aşk yazıldı öykümüze