Cehennemî Öfke Şiiri - Ömer Faruk Bostancı

İçim içime sığmıyor!
Kaynıyor volkan volkan daha!
Öfkemi bir yer-gök almıyor.
Beynime sıçrıyor kan daha.
Ah muhannet, seni yok etsem.
Bilsem senin bana nefretini.
Kaynıyor içim dindirebilsem,
Belki seni affederdim; seni.
İçin için yanıyor, yanıyorum!
Bu herais ile her gün doğuyor-ölüyorum.
Duyuyorum sanki bir gaibi.
Ey ‘Ben’in ve her şeyin sahibi!
Mukayyet ol bana ve cehennemî öfkemi,
Mukayyet et yoksa
Hak ederim cehennemi.
İçim içime sığmıyor.
Kaynıyor volkan volkan daha.
Öfkemi bir yer gök almıyor.
Beynime sıçrıyor kan daha.
Beni yıkan, yıkayan kan!
Çok mağrurum damarımda akandan!
Sen yürü ve millet yürüsün arkandan!
Beynime sıçrayan kan.
Seni, beni, bizi boğar mı?
Bu boğulmadan bir canlı
Söyle sağ salim çıkar mı? !