Kapiyi acar acmaz sizlanmaga basliyordu. Onu taniyanlar teker teker
terketmislerdi. Insanin motivasyonunu emen bir ahtapot gibiydi. Kelime
dagarciginda umut diye birsey yoktu. Pozitif olan ne varsa onun bulundugu
cikmaz sokakta negatiflesiyordu. Mutlu olmak icin nerdeyse herseyi
vardi. Ama o mutlu degildi.Onun mutlulugu disariya endeksli idi.
Aynaya gidiyor, aynada gördügü yüzünü begenmiyordu. Yok yok bu saclarla
disari cikamam, saclarim yapili degil! Sonra gözlerine bakiyor, gözlerimi
görenler hasta oldugumu anlarlar.Ben deliyim, ben deliyim.
Deliler deliyim demezler dedi yardimcisi.
Devam edecek
7.7.09 Bad Hersfeld
Zeynep Sekerci
Zeynep ŞekerciKayıt Tarihi : 8.7.2009 00:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yasamin icinden
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!