Cehennemde Aşk Şiiri - Aslı Sumer

Kötülükler krallığında
Ak cüppeli bir rahibeydi güzel kız
Kalbinin atmasının bu kızıl gezegende
Bir işe yaramadığını çok geç anladı
Saflığın timsali ak cüppesi
Kanlar içinde kaldığında
Bütün damarları vücudundan yaprak yaprak sarktığında
Artık geri dönmek için çok fazla geçti
Güneşin hiç doğmadığı ve hiç batmadığı
Paslı bir havada
Bir kazığa bağlanmış ölmeyi beklerken
Hala aşka güvenecek kadar şapşal
Hala tanrıya inanacak kadar kutsaldı

Yaralı bedenine önce yılanlar saldırdı
Açık damarlarından içeri sızdılar
Usul usul kalbine sokulup
Zehirlediler inancını önce
Arkadan ölü şövalyenin askerleri geldi ziyaretine
Bu güneşsiz memlekette
Karanlık yüzlerinde yanıp sönen
Ateşböcekleri gibiydi umutsuz gözleri
Boşlukta asılı duran bir meşale
Bu umutsuzluğa daha fazla dayanamaz ki
Zehirli diyarlarda bir başına kalmış rahibe
Askerler ruhuna doğru saldırıya geçtiğinde
Tutunabileceği hiçbir şey kalmamıştı ellerinde
Çaresizce bakarak karşısındaki uçsuz bucaksız çöle
Teslim etti bedenini ölü şövalyenin askerlerine