Cehennem Yeri (123) Şiiri - İbrahim Arslan

Cehennem yeri
Gönlüm bir cehennem yeri
Girme gönlüme kavrulursun
Yanarsın benim gibi..
Gece çöktüğünde,
Yalnızlıktan ağlarsın benim gibi...

Bu nasıl ateş ki hiç sönmez
Yakar yüreğimi,yüreğini
Hiçbir yangını küçümseme...

Beni bu yangınla birbaşıma
Bırakmalısın...
Koş,benden uzaklara koş,haydi!

Asiyim ben
Yanmayı hakettim böyle
Yenilmeyi,yalnızlığı hakettim
Bin güneş doğuyor bedenimde şimdi
Bin cehennem var bende,cehennem gibi..

Yanmışım
Bunca zaman yanılmışım
İnsan yaratılmışım
Belli ki insan kalamamışım...

Asiyim ben
Kendimi arayan biriyim ben
Cehennem gibi yanmayı da bilirim,ben
Cehennemi yakmayı da...

Beni bu yangınla bir başıma bırak
Ancak bu yangınla sönerim ben...
2004