Cehennem Sarmalı Şiiri - Latif Şimşek

Namluyu şakağına dayadığın an
Tırnağından beynine sıçrar kan

Parmağın titrer elbet alırken öz canını
Bir büyük boşluk sarar dört yanını

Kim demiş soğuk diye namlunun nefesine
Bir ateş mühür vurur insanın ensesine

Kurşunu duyuyorum namluda haykırıyor
Sanki bir kuş içimde kanat kırıyor

Hep dua ederdim, cinnetten koru diye Tanrı’ya
Heyhat ben de yaklaştım cinnete yarı yarıya

Şimdi sesler sustu, yer-gök kıyama durdu
Cinnet sarmalında bir can bir canı vurdu