Cehennem Odunları Şiiri - Yücel Edib

Yanmakta olan dalların çıtırtısı
Biz günahkârların ruhu yadırgamaz tınısını
Tabii değil günaha bulanmak elbette
Fakat çelişmedik hiç bir vakit felekle

Kadim felek doğdu biz günahkârlardan evvel
Ve yapışıp kaldı ensemize
Çekiştirip durdu bizi yullarımızdan
Ne Abu hayata ne cennete
Ancak, ocak başı zebanilerinin kül rengi çıplak ayakları diblerine

Sağ ve sol omzundaki melek tutar duru tahrir defteri
Oysa bilmezdir ki referansıdır ensemdeki felek
Yahut yalan söyler mahsustan
Tanrı buyruğu diyerek

Tanrım ne yüce kalemin ne yaman sazın varmış
Çalmışsın her bir telden
Kalemin kimini göğe kaldırmış
Kiminin hilkatindeki erek ise cehennemine odun olmakmış