Cehennem Ateşim... Şiiri - Zeynep Demirel

Cehennemde yanıyorum
Her yerde ateşten çukurlar
Çığlıklar kulağımda çınlıyor
İsyanlar büyüyor
Bedenim alev alev
Kalbim acıyor
Sen en büyük yanlışım
Sen yaptığım en korkunç hata
Olmazlara rağmen elini tuttuğum
Ateşe en büyük katkı senden geliyor
Senin mutlu olmanın bedelini
Daha çok yanarak ödüyorum...
Sevdiğim,küçük erkeğim
Kaçak tavırlarınla beni yaralıyorsun
Çaresizliğinin arkasına sığınarak
Beni en derin ateşlerde yakıyorsun!
Anlamıyorsun beni,anlamak istemiyorsun
Kaçamak saatleri benimle yaşamak
Yetiyor belki sana..
Ama ölüyorum yavaş yavaş
GÖRMÜYORSUN!
Ben gözlerinin önünde günden güne tükenirken;
Özlemine,hasretine dayanamazken;
Sen bir ateş daha yakıyorsun yaralı yüreğime...
Beni anlamayışın,
Yaşadıklarıma,hayatıma tepkisiz kalışın,
İsteklerimi,duygularımı hafife alışın,
Kurallarımı görmezden gelişin,
Yeni ve iyileşmez derin yaralar açıyor ruhumda...
Bu kabus hayatımda
Yeni bir kabussun bana!
Asla kavuşamayacağımızı bildiğim halde
Sımsıkı sarıldığım,sevdiğim kor ateş! ..
Yarın yok,umut yok.
Sende adım atacak cesaret yok!
Belki yüreği kocaman birisin ama
O yürekte beni kurtaracak adam yok!
Bir ateşte sen yakıyorsun ruhumda
Cehennemimde yanan en büyük ateş
Kaçamıyorum senden,
Terk edemiyorum seni..
Bu vazgeçemeyişin bedelini
En ağır cezayla ödemekten korkuyorum
Bundan kötüsü ne olabilir?
Zaten cehennemdeyim,
Elimde kalanla mutlu mu olmalıyım?
Ben deli cesaretiyle sevdama sahip çıkarken;
Senin çaresizliğin,acizliğin
Bir kez daha öldürüyor beni..
Ödeyeceğim bedel ne mi?
Tekrar tekrar yanarak ölüp
Her dirilişimde
Senin korkak sevginle yüzleşmek...!

Z.D.
(18/12/2011)