Cehennem Ateşi Şiiri - Hüseyin Başar

Yüreğim uzandı bir kere,
Boynu gülden öte
Yüzü Züleyha’dan güzel birine
Her içime düştüğünde
Tek kelam edemediğime

Ben asırlardır konuşamam hasretinden de
Sorgu meleklerine ne diyeceğim
Onu düşünürüm
Senden kalan vakitlerde.

Koş gel diye ferman vermesen de ruhuma
İçimde senden başkası yok,
Ne gerek seslenmene

Ey sevgili
Aşkından şirkler koştum,
Yanacağım, bilirim
Ama yüreğimdeyken sen
Görülmüş görülecek en büyük ateşte
Aklımdan ve gönlümden
Hiç bir an çıkmayan hayalini
İncitmekten korkarım
Ve sönsün diye bu ateş
Bir yağmur misali ağlarım

Cehennem söner ya aşkımdan
Bir içimdeki ateş
Bir de bu ateşi başlatan köz
Yani bir çift yangın yeri göz
Sönmez
İsyan etsem fayda etmez,

Ey şeytan sevin gayrı
Ateş söndü,
Bir yarin güzel yüzü yüzünden