gecenin en koyu kabusu
ürkütücü bir müziğin notası olup
doluyor kulaklarıma
yürüyorum
umutsuzlukların
aldanışların peşi sıra...
yanımda bir aşkın çürümeye yüz tutmuş soğuk cesedi
karşımda tüm ihtişamıyla şehrin kahpe ışıksızlığı
büyüyorum gitgide
kocaman bir ürperti oluyorum
doğamıyorum sabaha...
ışıksızlık huzurumu kaçırıyor
engelliyor beni
hep gecede kalıyorum.
kulaklarımda hep o ürkütücü nota
beynimi kemiriyor
bir türlü doğamıyorum sabaha
silinmez bir umutsuzluk karaladın
kaderimin en güzel sayfalarına.
sonu gelir mi artık gecelerin?
artık nasıl uyanabilirim ki kabuslardan?
geceler ışıksız
geceler sonsuz
geceler sensiz
eğer yaşamak buysa
ben bu yaşamı reddediyorum
kulaklarımda o ürkütücü notayla
gidiyorum
kabusumun gerçeğe döneceğe yere
19/05/2005
cehennem
Kayıt Tarihi : 23.8.2005 23:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!