Cehennem Şiiri - Belkız Günaydın

Öyle sıcaktı ki,sanki cehennem
Kendimi havuza, atmıştım hemen
Çocuğunu alan herkes,gelmişti evden
Aile olmanın tadını bilen.

Küçük bebekler yüzüyordu şevkle
Anne ve babalar bakıyordu zevkle
Elleri,ellerinde dünyaya yeniden gelmişcesine
Gençler kucak kucağa eğleniyordu
Kuşlar gibi özgürce

Ben yapayalnız yüzüyordum
Bir yandan düşünürken
Daha dün değilmiydi bu sularda yüzen
Bebeklerim ve ben
Hepsi yolunu çizmişti yıllar hızla geçerken
Ben hala böylesine severken
Yalnızlık için değil mi çok erken?

Dilime bir şarkı takılmıştı
Bestesi hüzzam, güftesi ben
Asrın insanı,yalnızsın sen
Medeniyet doludizgin koşarken

Bir an gözlerim doldu of Allah ’ı m bu dünyada
Hangisi, hangisi daha büyük cehennem
Yalnızlık mı yoksa bu yaz sıcağımı bilmem?