Cehennem Şiiri - Gülhan Özkara

Hey kavuran yaz sıcağı
Bu ne lan bu ne
Başımı fırına sürülmüş
Davar kellesi mi sandın

Yok babam yok
Rüzgar esmez yayla uzak
Soğuk sular içmiş
Yar dudakları olsa bari
Öptükçe sıcak

Her yer bir sam yeli buğusu
Baş beyin kulak yandı
Her yerde zebaniler tamusu
Serin diyen aldandı

Göz göre göre yanıyor kamusu
Eskiden dünya varmış diyorduk
Şimdiler cehennem diyelim
Bermuda pantol giyelim
Mahrem yerler kapalı
Yasak sular derin

Yan içimde cehennem
Ne ıslaklık ne de nem
Bir gün gelir soğursun
Analar er doğursun
En değerli şeyler kurşunlu memnu

Bu cihanda yaşamak
Bir ömür sürecek pasak
Kulakları sağır şehir
Derdi akıtamaz nehir

Bütün sevmişleri de bir merkezkaç kuvveti sinir
Sen sapanı döndüren el, ben taşları yiyen belim
Büklüm büklüm acı, sürpriz darbeler ilacı
Bütün Mansurların Hallac’ı
Aşk sadedi cihan satık, inancına kanlar katık
Keşili çomruk kollarla sıvadığı Gülşen-i nâtık