Cehennem Şiiri - Mehmet Tan

bizim yıldızlarımız vardı cehennem
her gece olmasa da arada bir
yüzünü gösterip gülümseyen aydedemiz
boşaltmaya korktuğumuz viski şişemiz
bir de hiç bitmeyen serzenişimiz

aşklarımız da oldu bizim
intikamlarımız da
ya da biz öyle sanıyorduk
ne dersin ha?
biz dağa küsmüştük
dağın haberi olmamıştı oysa

dağ da suçsuzdu belki
biz orda burda zıplarken
ne zaman diken batsa ayağımıza
hep dağa küfrederdik
yine de severdik onu
değil mi cehenem?

severmiydik gerçekten,
yoksa sevdiğimizi mi zannederdik?

biz aşkı da ya geç
ya zamansız tanırdık
sanki bir uykudaydık
uyandığımızda çırılçıplaktık
utanırdık

ama severdik be cehennem
yanlış ta olsa
zamansız da olsa
severdik
gece yarılarına kadar içer
yıldızlar bile uyuduğunda
sevdiğimizi rahatsız ederdik

hep geç kalırdık
telefon ederken bile
seni seviyorum derken bile_
hatalarımız olurdu bizim

boşver biz iyi ayık numarsı yapardık
tiyatrocuyduk ne de olsa
solucanı her yerde
her zaman yaşatmak gibi
cehennemin ateşini söndürmek gibi
tanrıyı kendimizce yorumlamak gibi
sevmek gibi...
geç te olsa
zamansız da olsa
sevmek gibi hünerlerimiz de vardı şüphesiz

herkesin aynı fabrika ürünü olduğu dünyada
farklı iki yıldız gibiydik
iki pırıltı
iki kor ateş
CEHENNEM! ! !