Cehennem Şiiri - Ömer Çavuşoğlu 2

Yanacaksın, o kalbin sıyrılacak umuttan
Başına hep alevler dökülecek kovayla.
Sonra kor taneleri kıpkızıl bir buluttan
Üzerine yağacak amansız bir havayla.

Ağzında volkanlar patlayacak aniden
Bir lav okyanusunu kusarken açılacak.
Nükleer bir savaşla tanışırken o miden
Başka mekan arama, hiç yer yok kaçılacak.

Acıktıkça közleri kemirecek dişlerin
Susuzluktan kavrulan o aklın delirecek.
Seni yoldan çıkaran o günahkar işlerin
Bir pişmanlık hissiyle zihninde belirecek.

Gözlerine kor şişler saplanacak aniden
Kulakların acı acı inlemeler duyacak.
Bir zebani öcünü alır gibi caniden
Çivili bir kırbaçla vücudunu oyacak.

Ayakların yapışıp kızarırken o yerde
Zannedersin semadan akıtmışlar güneşi.
Bir buz dağı serinlik olur mu ki bu derde
Buhar olur bir anda görseydi o ateşi.

Kirpiklerin, kaşların ütülecek aniden
Bin derece sıcaklık ciğerine dolacak.
Saçların ve tüylerin uzar mı ki yeniden
Her yanış bir umudun tesellisi olacak.

İçin dışın yandıkça haykırıp duracaksın
Duymayacak sesini hiç bir zaman hiç kimse.
Dünya için yeniden hayaller kuracaksın
Bu yolun dönüşü yok, artık bunu özümse.

Cehennemin kapısı açılacak aniden
Şeytan bile orada nasibini alacak.
Derileri kavrulan tüm günahkar faniden
Yenileme işlemi son sürat yapılacak.

2025