Cehennem Şiiri - Onur Mecit

Gecenin ayazı yüreğime işlemiş,
Güneşli bir gün beklerken,
Sevda vadisine inmiş bir sis,
Göremiyor gözlerim neredesin sevdiğim…
Sevgine hasret,
Sana hasret,
Toprak yağmura muhtaç,
Benim sana muhtaçlığım gibi,
İçimde gün görmemiş sevgi tohumu,
Yeşert onu yağmurun toprağı yeşerttiği gibi…
Bakışların,
Ateşli bir ok gibi deliyor kalbimi,
Saçların sırma,
Dalgalı denizler gibi boğar beni,
Sıratı geçip cennete girmeye gerek var mı ki,
Güzelliğin yetiyor bana.
Bazen utanıyorsun benden,
Ama utangaçlığında güzel be kız,
Ürkek bir ceylan gibi,
Sana yakınlaşırken gözlerine bakarak,
Yavaşça yaklaşıyorum,
Korkma benden güzel kız.
Fısılda ruhuma adını,
Temizle damarlarımdaki kirli kanı,
Aşk ummanında kaybet beni,
İlahın bahşettiği cenneti reddediyorum,
Sen cennetsin,
Hüznünle cehennem.
Bağır içimdeki sessizliğe,
Beni sevginle tekrar yarat,
Ölmüş ruhumu canlandır,
Ve bana sensiz yaşayamayacağım bir hayat bağışla.