Cehenem bedduası Şiiri - Ömer Tural

CEHENEM BEDDUASI

Yedir yedir, eldir yüzü hiç gülmez,
Ulan cehennemin dibini yiyesin.
Ne yapsan, ne etsen yine de bilmez,
Ulan cehennemin dibine giresin.

İt kanı gölgesin gölgem sanırmış,
Samanlıkta yatsa saray sanırmış,
Okuyup yazmayla bir şey sanırmış,
Ulan cehennemin dibini bulasın.

Ekmeği önüne çekip yiyene,
Ufak ufak kırıp kırıp bölene,
Bir dirheme dağlar taşlar delene,
Ulan cehennemin közün deresin.

Görmemiş anadan, ne de babadan,
İlim irfan bilmez munzur atadan,
Ne umarsın böyle evden yuvadan,
Ulan cehennemin özü olasın.

Görmemişle bal bulunsa yenilmez,
Nerenle yediğin vallah bilinmez,
Gümüşler bölünmez, akça bölünmez,
Ulan cehennemin gözü olasın.

Tural’ın nekesle hiç işi yoktur,
Pintiyle pırtıyla arası yoktur,
Ararsan böylesi mutlaka çoktur,
Ulan cehennemin kozu olasın.

Ömer TURAL