Cehaleti Döverdin Şiiri - Adem Ulutaş

Gel tahtaya desen koşar çıkardım
Soru sorsan kulağımı tıkardım
Cevap derdin melül,melül bakardım
Kulağımdan kaldırarak severdin
İncitmezdin seve,seve döverdin

Tembelleri haylazları bilirdin
En arkaya saklansam da bulurdun
Dört sorardın bire cevap alırdın
Benim kuzum çalışmış der överdin
İncitmezdin seve,seve döverdin

Maaş günü gelişinden anlardık
Asık yüzlü oluşundan anlardık
Yalancıktan gülüşünden anlardık
Bir yerlere sesiz, sesiz söverdin
İncitmezdin seve,seve döverdin

Muziplikle geçen o günler gitti
Gerçekle yüzleştik hayaller bitti
Hayat bize neler,neler öğretti
Meğer bizi adam etmekmiş derdin
Bizi değil cehaleti döverdin