Korkular içinde duygular, ifade edemez kendini dil, lal olur kalır.
Düşüncelerimin boynuna ip geçirilir, susturulur,
Mühür vurulur kaleme kitaba,
Geriye hiç kullanılmamış silgi ve akıl kalır, onları da yoksulluk alır.
Çocukluğum karlar altında kalır, erimez hiçbir zaman kar…
Çıplak feryatlar karışır Dicleye, alır götürür Mezopotamya’ya.
Söz dinlemeyen asi çocuklar yeşerir Lice’de
İnadına, inadıma kalem alır eline, sokar cehaletin gözüne.
Kendini çaresizliğe bırakan çocukların çaresine koşar Apê Rıza.
Ey oğul! Korkma gölgelerden, dik dur, yıldırmasın seni karanlık.
İnancını kaybedersen kurur Dicle, anaların ağıtları yarım kalır.
Çakallar pusulu ve dumanlı havayı sever oğul,
Ne olursa olsun duruşun olsun oğul, duruşun olsun…
Kayıt Tarihi : 2.4.2013 01:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!