Ve diz çöktüklerinde anlayacaklar, darbelerin şiddetini.
Sessizce ağlamaya fırsatları bile kalmayacak.
Ölü bedenleri serilmişken yere.
Ve arkalarından ağlayan biri bile kalmayacak.
Güneşin bile doğmak istemediği bu gecede.
Sokaklarda ışık yayacak bir mum bile kalmayacak.
Bir satır söze muhtaç bu kafalar.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta