Cehalet Şiiri - Nevzat Dağlı

İnsanlığa beladır örgütlenmiş cahiller,
İnsaftan, merhametten arınıyor cehalet.
Her türlü kötülükte kullanmaya ehiller,
Zalimlerin maşası görünüyor cehalet.

Kimi zaman okulda beyin dolduruluyor,
Karanlık dünyaların yolu bulduruluyor.
Medyası var bu işin açık bildiriliyor,
Akılla düşünmeye eriniyor cehalet.

Adam gibi geziyor meydanlarda sokakta,
Büyük payı alıyor dağıtılan her hakta.
Tüm bilgisi, görgüsü cim karnında bir nokta,
Âlim sarık, kuşağı sarınıyor cehalet.

Her yerde konuşuyor saçma sapan söz bulup,
Ortaçağa yürüyor bir yerlerden iz bulup.
Güçlülerin yanında şımarıyor yüz bulup,
Bir yerlere yaslanıp geriniyor cehalet.

Kadına, çocuklara zarar veriyor her gün,
Cehaletin vicdanı yürekten olmuş sürgün.
Adalet yakasına eğer yapışsa bir gün,
Kurtken kuzu postuna bürünüyor cehalet.

Siyaseti seviyor sığınacak üs görüp,
Gerçeklerden kaçıyor doğruları küs görüp.
Bilimi, laikliği korkulan virüs görüp,
Hurafe aşısını vurunuyor cehalet.

Ağzı açık dinliyor yalandan hoşlanıyor,
Dalavere yolunu bulandan hoşlanıyor.
Emperyalist ürünü plandan hoşlanıyor,
Atatürk ilkesinden yeriniyor cehalet.

Cahili kullananlar öğretmeye yanaşmaz,
Duygulara seslenir, akıllara konuşmaz.
Nevzat boşa yorulma bir şiirle dönüşmez,
Muktedirler eliyle korunuyor cehalet.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat