cEHALET Şiiri - Mustafa Yaralı

Yüz bin insan bir insanı,
Her birisi ayrı tanır.
Konuşulan Türkçe lisan,
Kimi Hintçe, Çince sanır.

Çoğu zanlar cehaletten,
Şuursuzca kehanetten,
Vefa gelmez ihanetten,
Densiz; Gemden tez usanır.

Her tarafa döner bu dil,
İnsan ol da, susmayı bil,
Kalbindeki, nefreti sil,
Eşek isen, durma anır.

Kin ateşi ciğer dağlar,
Yakar yıkar gözler ağlar.
Hiç uğruna kopan bağlar,
Uç ucuna zor ulanır.

Suretiyle insandır bu,
Huylarına denir ki tu,
Temiz arktan gelmeyen su,
Berrak aksa tez bulanır.

Barış varken, fitne neden?
Yamuklaşır, yanlış giden,
Cennetini zindan eden,
Cehenneme çabuk varır.

Yüreğinde fitne yatan,
Körlüğüne körlük katan,
Yıkılacak bina yapan,
Sonucunu bir gün alır.

İncin varsa döküp saçma,
Düşmanı bil, dosttan kaçma,
Yaralıysan yara açma,
Yara gider izi kalır.

21.09.09...Mustafa YARALI