Cehalet Şiiri - Şemsettin Uğurlu

C E H A L E T

Sorarken kendime ’’en kötü şey ne’’ diye
Karşıma ilk sen çıktın « cehalet »
Akıl ve îmân insana büyük hediye
Her şeyi temelden yıktın « cehalet »

Ne kadar güzel olsa da inan
Temeli bozuksa yıkılır binan
Sırtında gaflet elbisen olan
İnsanı ateşe attın « cehalet »

Bir insan insanın kalbini kırsa
Zulüm haksızlık her yeri sarsa
Dünyada ne kadar kötülük varsa
Her şeyin altından çıktın « cehalet »

Kardeşi kardeşe düşman ettirdin
Evladı babaya isyan ettirdin
Karıyı kocaya pişman ettirdin
Nice yuvaları yıktın « cehalet »

Delinmez zırh oldun bazı insanda
Aşılmaz dağ oldun engin ovada
Sarp kayalık oldun yeşil vahada
Her şeye bir engel oldun « cehalet »

Sensin Firavun’a tanrı dedirten
Sensin taştan puta secde ettiren
Sensin halk’ı hakka isyan ettiren
Küfürün sebebi sensin « cehalet »

Haset tohumunu ilk sen ektin
Dünyada ilk kanı yine sen döktün
Yusuf’u kuyuya eminim sen attın
Nifakın sebebi sensin « cehalet »

Yeri geldi Ibrâhim’i ateşe attın
Yeri geldi Yusuf’u kervana sattın
Yalanı kendine arkadaş yaptın
Hile’nin sebebi sensin « cehalet »

Vahşette bazen çok ileri gittin
İslam öncesi devre adını verdin
Kız çocuğunu diri diri toprağa gömdün
Zalime rehber oldun « cehalet »

Bazen çok gülünç işler de yaptın
Helvadan put yaptın sonra da taptın
Kimsesizi güçsüzü hep köle yaptın
Adalete düşman oldun « cehalet »

İnanmadın Peygambere üstelik yerdin
Tâif’e gittiginde taşladın kovdun
’’Muhammedü-l-emîn’’ dedin sonra da sövdün
Allah rasûlünü üzdün « cehalet »

360 putu Ka’be’ye nasıl sığdırdın?
Yere göğe her şeye bir tanrı uydurdun
Nice milletleri birbirine kırdırdın
Tarih sahnesinden sildin « cehalet »

Yeri geldi ’’sahâbe’’yi hor gördün
Ehl-i beyt’e hakareti kâr gördün
Hüseyin’e bir yudum suyu çok gördün
Nice mâsumları kırdın « cehalet »

Masum bir insanı sen câni yaptın
Nefsine uyanı sen zâni yaptın
Dinsiz bir hayatı sen zâyi yaptın
Günahın sebebi sensin « cehalet »

Hakkı görmeyenin gözü sen oldun
Dine küfredenin dili sen oldun
Yetimi itenin eli sen oldun
Kafirin azığı sensin « cehalet »

Nice âcizleri içkiye verdin
Nice servetleri kumara verdin
Nice hayelleri küllere verdin
Nice umutları yıktın « cehalet »

Bid’at’ı hurafeyi sen teşvik ettin
Doğruyu güzeli sen harap ettin
Zenginin malını sen talan ettin
Garibin ümidin kestin « cehalet »

Din oldun softa müslümanın hâl’inde
Kin oldun nice hainlerin dilinde
Kan oldun nice zalimlerin elinde
Nice civanları yaktın « cehalet »

Bir satır yazıyı sen okutmazsın
Bilmediğin bilene sen sordurtmasın
Düzeni insana sen kurdurtmasın
Çile’nin sebebi sensin « cehalet »

İlim’i bilgi’yi hep rafa attın
Şeker’i şap’a, sap’ı saman’a kattın
Yine de bilirim diye hep hava attın
İnsanı hep rezil ettin « cehalet »

Gittiğin her yerde kendin belli edersin
Ya birinin sözün keser ya dinlemezsin
Doğruymuş gibi bir de yorum eklersin
Halini ortaya koydun « cehalet »

Sana göre câhil her şeyi bilir
Bir cümle içinde üç fetvâ verir
Bilenin yanında mum gibi erir
Kendi pabucun dama attın « cehalet »

Ne gelirse ‘işkembe-i kübra’ dan attın
’’A’’ deyince aklın ağzından düştün
Düz ovada bile yolunu şaştın
Menzile varmadan bittin « cehalet »

Bazen âlim kisvesine büründün
Piyasada Prof. Doktor bilindin
Sağcı solcu kimi dindar göründün
Daldan dala kondun « cehalet »

Din’le îmân’la hep alay ettin
Mukaddes ne varsa kenara ittin
Darvin’in Lenin’in peşinden gittin
İnsanı maymun yaptın « cehalet »

Bazan bir tebessümü insana çok gördün
Yardım etmediğin garibin kalbinı kırdın
Tutmadın elinden bir de sen vurdun
Fakire yardımı sildin « cehalet »

Okşatmazsın bir öksüzün başını
Kaynatmazsın bir yetimin aşını
Dindirmezsin bir garibin yaşını
Çaresizin haline güldün « cehalet »

Kalbin vardır ama hakikati anlamaz
Dilin vardır ama hakikati söylemez
Gözün vardır ama hakikati göremez
Hakka kulağını tıktın « cehalet »

Çakan şimşekten ibret almadın
Esen rüzgardan haber sormadın
Selden depremden ders çıkarmadın
Her şeye bigâne kaldın « cehalet »

Ömrün geldi geçti yan gelip yattın
Okumaktan öğrenmekten hep nefret ettin
Gayreti çalışmayı kendine haram ettin
Millet ay’a sen yaya kaldın « cehalet »

Kötü olan her şeyde hep seni gördüm
Bilim’e tarih’e her şeye sordum
Seni anlatayım derken kendimi yordum
Söz geçmez sana bildim « cehalet »

Şemsettin UĞURLU
Quaregnon, 27 şubat 2007, 22:17