Kefensiz gömdüler yine davayı, adaleti
Nelere değişmedilerki; şahsi menfaati
Değer buldu da bilumum yavşağı, biti
Şimdi uzaklardan bakan, yine biz olduk
Doğruya yer yokmuş, yalan dünyada
Gördükçe bozuldu ruh'ta kimya'da
Giderken pirinç almak için Dimyat'a
Evdeki bulgurdan olan yine biz olduk.
Sabır ver Allah'ım, sabır ver bize
Verde şükür edelim, şu halimize
Bu baharda olmadı, gelecek güze
Cefayı çekecek olan yine biz olduk
Yeter be çektiğimiz, yeter be gayrı
Kırk parçaya bölündük kırkı da ayrı
Artık kalmadı bu işin kalmadı hayrı
Sökükleri dikecek yine biz olduk
Gerekirse dil'imi çeker dar'a asarım
Çok iğrendim yutamam belki kusarım
Hak edene okka okka küfür basarım
Küfürden dili şişecek yine biz olduk.
Mizaçtan, edepten, kalınca sessiz
Sanmayın susanlar dilsiz ve dertsiz
Sanmayın Hüseyin'i kimsesiz artsız
Yaradana sığınan yine biz olduk.
Ekim 2019
Hüseyin Çankaya
Kayıt Tarihi : 12.3.2020 20:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Çankaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/03/12/cefayi-cekecek-olan-yine-biz-olduk.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!