Doğmuşum kucağına, cefakar bir iklimin
Çelik yeleği bile delik deşik aklımın
Giderim gitmem derken kendimi yolda buldum
Kimi zaman aşikar kimi zaman kayboldum
Uykularım ılıman, titretir sefa sürmek
Neye tebliğdir bilmem, rüyada cehli görmek
Bir zaman yürüdüğüm yollar şimdi yabancı
Hatırladığım tek şey beynimdeki ilk sancı
'Bela' demek kolaydı, tut şimdi verdiğini
Bir sen bir Huda bilir, zuhale vardığını
Dağlar korku içinde, tutuşmuş etekleri
Cesaret uykusunda çürüttüm yatakları
Dinlenmeyi umarken, gözlerim asra dalgın
Sarar tüm manzaramı, nazara değmez salgın
Tevbe geldi aklıma, dilim kelepçelenmiş
Avanak bakışlarım, istihzaya belenmiş
Değilmiş hayat-ı arz en kıymetli varoluş
Anladım açılınca hölükteki deraguş
Düşürsem cefa denen bin kiloluk heybeyi
Sırtımdaki ağrıdan hatırlarım tevbeyi
Cefakar bir iklimin, doğmuşum kucağına
'Bela' sözüne aklın muhtacım ocağına
(ceyhan - 10.07.2008)
Ayhan Yavuz AçıkgözKayıt Tarihi : 20.7.2008 12:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!