Çedene Şiiri - Zafer Arslan

Çedene

Sağın belli değil,soluna güvenilmez,
Gittiğin yollara aman ayak sürülmez
Ağladın mı güldüğün bilinmez
Yiğitlin de kimsede bulunmaz
Kanında var bir alamet kaypak çedene.

Erkeğin kadının bir garip muamma,
Baktın ki iş zorda, dönersin muma,
Bilirim seni başını gömsen de kuma,
Bakışlarıma aldanma “mert” katarım “nâ” mına
Adamlığında var bir keramet kaypak çedene.

Suyu üfler de öyle içersin,
Zenginin yanında esas duruşa geçersin
Fakirliğini görmez kendinden geçersin,
Konuştun mu ağzından necaset saçarsın
Kelamında var bir garabet kaypak çedene.

Ar u namus hırkan evvelden eskimiş,
Yediğin haltlardan şikrin değişmiş,
Hatır gönül kapına gelmeden geçmiş
Aslın ne ekerse gene seni biçermiş,
Aslında var bir kehanet kaypak çedene.

Katran kaynamakla olmuyor şeker,
Sana zerrece bulaşan elbet sana çeker.
Şerefine,haysiyetine alem söyler geçer,
Sen duymazsın elbet, kulağını deler geçer
Şerefinde de var bir melamet kaypak çedene.

Kılığın avratlardan erkek, sana bu yakışır
Cemaatinde şeytanlar elinde mey taşır
Rezil olmazsın hiç, yüzünde renkler karışır,
Bilmesen de ey pervanem sana en çok kızıl yakışır
Rengin de bilinmez, fikrin de görülmez kaypak çedene…

Z.A