Onlar;
Mutlak adâletin öncüleriydi,
Kurucularıydı medeniyetin yeryüzünde.
Emânetçi olduklarına inanarak,
Mülk Allah’ın derlerdi.
***
Onlar;
Çaresiydi bilcümle çaresizlerin,
Aşevleri açarlardı yoksul garibanlara.
Âşiyan yaparak kuşlara bile,
Şefkat gösterirlerdi.
***
Onlar;
Birer vakıf insandı Hak yolunda.
Hanlar, kervansaraylar, köprüler, bedestenler,
Çeşmeler, camiiler derken, taşa çekiçle;
Hoş şekil verirlerdi.
***
Onlar;
Sayısız zaferler kazansalar da,
Kaçınırlardı zafer sarhoşluğundan.
Mağrurluktan münezzeh adımlarla,
Usulca yürürlerdi.
***
Onlar;
Devlet-i Aliyye'nin bekâsı için,
Tenezzül etmezlerdi gayrimeşru işlere.
Helâlinden kazanarak rızklarını,
Helâlinden yerlerdi.
***
Onlar;
Ki secdeye vardıklarında,
Dua ederlerdi Ümmet-i Muhammed'e.
Aşk ile potasında Din-i mübin'in,
Âdeta erirlerdi.
***
Onlar;
Suya sevdalıydılar, bir içimlik suya,
Gözleriyle içerlerdi suyu.
Su gibi azizdiler, hatta rüyalarında;
'Bengisu' görürlerdi.
Ahmet Süreyya Durna
Şafak Taarruzu (Şiirler)
Ahmet Süreyya DurnaKayıt Tarihi : 17.12.2007 16:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Süreyya Durna](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/12/17/ceddim-osmanli.jpg)
CEDDİM OSMANLI
Onlar;
Mutlak adâletin öncüleriydi,
Kurucularıydı medeniyetin yeryüzünde.
Emânetçi olduklarına inanarak,
Mülk Allah’ın derlerdi.
Onlar;
Çaresiydi bilcümle çaresizlerin,
Aşevleri açarlardı yoksul garibanlara.
Âşiyan yaparak kuşlara bile,
Şefkat gösterirlerdi.
Onlar;
Birer vakıf insandı Hak yolunda.
Hanlar, kervansaraylar, köprüler, bedestenler,
Çeşmeler, camiiler derken, taşa çekiçle;
Hoş şekil verirlerdi.
Onlar;
Sayısız zaferler kazansalar da,
Kaçınırlardı zafer sarhoşluğundan.
Mağrurluktan münezzeh adımlarla,
Usulca yürürlerdi.
Onlar;
Devlet-i Aliyye'nin bekâsı için,
Tenezzül etmezlerdi gayrimeşru işlere.
Helâlinden kazanarak rızklarını,
Helâlinden yerlerdi.
Onlar;
Ki secdeye vardıklarında,
Dua ederlerdi Ümmet-i Muhammed'e.
Aşk ile potasında Din-i mübin'in,
Âdeta erirlerdi.
Onlar;
Suya sevdalıydılar, bir içimlik suya,
Gözleriyle içerlerdi suyu.
Su gibi azizdiler, hatta rüyalarında;
“Bengisu” görürlerdi.
Ahmet Süreyya DURNA
TÜM YORUMLAR (11)