Vurulmuş çocuklar, cansız yatıyor.
Anaların feryadı yürek yakıyor.
Dost bildikleri, Çeçen’i satıyor.
Nerde kardeşlik, nerde insanlık?
Zulümle yürümez, hiçbir düzen;
Gayret göster, biraz gönül kazan.
İnsaf diyor, bir çaresiz ozan,
Nerde kardeşlik, nerde insanlık?
Olacak bir gün, sılaya dönüş,
El ele, kol kola yuvaya dönüş.
Nihayet, hür Çeçenya’ya dönüş,
Orda kardeşlik, orda insanlık.
Hüseyin Celep
(2001 – Ankara)
Kayıt Tarihi : 4.4.2006 09:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)