(Birbirlerinin gözlerine b/aktılar, yıllar sonra...)
...&...
Bir başkasını bekler gibi bakma Çeçelya
Ayrılık bu!
Başka bir insan yapıyor insanı
Hiç ummadığın anda çıkıyor karşına
Ve soluğunu kesen bir mermi gibi
Saplanıp kalıyor sol yanına...
Sanki öldürmeyen türden
Kaderine uygulanan bir işkence
Konuşsan, duvarların susup dinleyeceği
Sussan, yutamayacak kadar büyük lokma
‘AYRILIK'
Ateş olsan için donar dokundukça
Ayrılık diyorum Çeçelya
Üzerine devrilen duvar
Kanayan yaranda tuz
Gündüzün ortasında gece
Çığlıklar çığlık olalı
Bitmek bilmeyen bir 'Gitmeeee! ' sözcüğü
Rakıya bulanmış masanda
Tadından yenmeyen meze
Ben küçükken
‘Vedalar soğuk olur, sıkı giyin' derdi annem
İşte yine
Kalbim titriyor Çeçelya
Bir geçmiş dolusu sızı
Şıpır şıpır damlasa da gözlerimizden
İki ayrı hayat duruyor ardımızda
Haydi şimdi
İkimizde sırtımızı dönelim
Ve hiçbir şey söylemeden gidelim
Bir ‘elveda'nın lafı mı olur aramızda...
Not: Bu şiirde anlatılan tüm kişi, kurum ve acılar tamamen onsuzluk ürünüdür.
Hakan KaraliKayıt Tarihi : 28.8.2012 13:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!