Cecan Mavisi (Haluk Cecan’ın anısına)

Bugün Haluk Cecan'ın doğum günü. Vefatının ardından geçen onca gün sonra doğum gününde bir anma toplantısı düzenlendi. Çok değil ama gönlünü denize, dostluğunu Haluk abiye adamış yürekli insanların buluştuğu bir toplantı. Konuşmalar yapıldı, sunuşlar video gösterileri... Herkes kendinden bir şeyler buldu onun kısa ama dolu hayat öyküsünde. Ne çok ortak yönümüz varmış diye düşündüm kendimce. Onun orta okul yıllarında aldığı film kamerasına fiberden case biçmesi. Benim vita kutusunun altını kesip macunla cam yapıştırıp basit fotoğraf makinamı sualtı fotoğraf makinasına dönüştürme çabam. Onun 1960'ları ortasında Prof. George Bass ile hayatının akışının değişimi, benimse Bass'la konuşmam sonrası hayatı algılamamın tepetaklak olması. İkimizinde iktisatçı olması ve her ikimizinde profesyonel alanlarımıza sadece enerji kaynağı olarak bakıp, bütün birikimlerimizi hobilerimize sarfetmemiz. Ve bitmez tükenmez bir enerji ile hayallerimizin peşinde... bu memleket öyle bir memleket ki üstü çorak ama içi cabcanlı bir fauna. her insan binbir renkte üzeri tozla kaplı olsa da. içlerinden birkaçının o tozu silkmeye cesareti olsa da, tozu almayı başaranların parıltısı yıldızlara eş. Haluk abi bu yıldızlardan belki en parlaklarındandı. Gönlümüz seninle mekanın cennet olsun... Jules Verne romanlarıyla başlayan hayal dünyasındaki yolculuğum, hızı zaman zaman azalsa da içimdeki çocukla birlikte devam ediyor. ve biliyorum benim oğlum ne dalgıç, ne fotoğrafçı ne de şair olacak. ama şuna eminim hayallerinin peşinde koşacak...