Yıllardı bu köşede binlerce şişe
Hiç sarhoş etmedi beni bir gece
Bulanık gözümden sanki gizlice
Bu geçen kimdir söyle meyhaneci
Bu kadeh ikramımdır elinle içir
Yüce dağın tepesinde kar olur
Sen gidersen dünya bana dar olur
Her güzele gönül vermem zor olur
Ben gönlümü bir güzele bağladım
Kartalların yüksek olur yuvası
Sen güzelsin ben çirkinim
Eriyorum içim içim
Kendi halimde garibim
Benden sana yar olmaz ki
At istersin arabalı
Yıllarca beni peşinden koşturan
Sevgimle eğlenip gönlümü kıran
Hevesi bitince tokadı vuran
Ömrümü harcayan bu kadı işte
Yinede seviyor onu yüreğim
Aynalar yalan mı söylüyor bana
Neler yaşatırmış kader insana
Hiç yüzüm gülmedi sevdadan yana
Ben kendi kendime yazık etmişim
Aşk diye yıllarca peşinden koştum
Göz yaşı döktüğüm yetmez mi sana
Hasretinle ecele yaşattın bana
Gönlümü asmışım yağlı urğana
Ya sen gel ya önce ecel gelecek
Neylerim mektubu neylerim şiiri
Düştüm gurbet ele hasret çekerim
Çekmekle bitmiyor gamla kederim
Gönül harap olmuş nasıl gülerim
Yetiş imdadıma umut verdiğim
Ayrılık takvimi sonu göstermez
Iki satir mektup samma yar beni
Okuyupda atmak elbet zor beni
Kirmam gerek kader yazan kalemi
Kiramadim gucum yoktur sevdigim
Goz yasimi damla dam,la dokmusum
Viran bağda bir gül gördüm
Şu ömrümde ilk kez sevdim
Hep yaşlıydı kara gözüm
Ben sevmeyi sende sevdim
Arada bir tutar sızım
Gurbet gurbet gezdim aney
Bir kotuluk sezdum aney
Sevdigimden kursun yedim
Tatli candan bezdim aney
Ugrunda canimdi kurban
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!