Cebrail Akbaş Şiirleri - Şair Cebrail Akbaş

Düşlere düşen sessiz peri
Sana yürümek mi? yok ileri hep geri
Yokluğunda kalan bir kemik birde deri
Ben değilim, kaldırımlardaki o serseri

Şahinleri dinlersen bulutlarda
Yunusları dinlersen ummanda yaşarsın
Aksi halde
Ya sineklerin semasında
Ya da akvaryumda yaşarsın

Ne güzellik ne de zenginlik
Katmaz ruhlara hiçbir derinlik
İşittik, takva imiş en büyük zenginlik
Ne de yakışır kadına takva denen gelinlik

Medeni İnsan! kalp ve gözde perde
Hakkı göreceği yerde
Düşmüş peşine çıkılmaz bir şerde
Keşmekeşlik sırda ve serde
Ey medeni! akıl ve fikir nerde

Gözlerine çekilmiş milden bir perde
Siyah beyaz birbirine girmiş her yerde
Hani aşkı bulmuştun,hani nerde
Uzak değil aşk, yanındaki semaverde
Kat aşkı yudum yudum, uzun gecelerde

Tı aşka kevseri ser Saki k.s
Bave teye Seyyid Abdulbaki k.s
Kalbeme je bırçıye aşkı Baki
Beve tıne kesime dünyaye fani
Damlaki aşk bışine ...

Ana baba sağ sol iki kanat
Bulunmaz onlar gibi misilsiz eser-i sanat
Ellerinde ayaklarında birer beraat
Böyle bilmeli cümle yar cümle kainat

Başörtüye dil uzatan ahmak
İlahi tokadı yemeden, bu işleri bırak
Sana yakışır ve derler buna eşkler gibi anırmak
Seni ancak kefen örter bunak

Dünya Dünya ;

Birkaç zerre Işık, birkaç damla su, birazcık da hava

Tüm varlığın hilkat sebebi olan Sen
Kainata bir güneş gibi doğan Sen
Tüm anne babalardan değerli olan Sen
Eşsiz benzersiz tek Sevgilisin Sen