Ben vardım bu yalnızlığında gecenin.
Yalnız değildim, ben'de sen vardın;
Bu yalnızlığında gecenin
Sen vardın...
(1955)
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Ne kadar güzel...Az sözle öz söylenmiş.
SENLE BEN
Öyle doldum, öyle doldum senle ben,
Yarım idim, bütün oldum senle ben.
İçmeden mey sarhoş oldum senle ben,
Gönül coştu bir hoş oldum senle ben.
Kaybolmaz çok derin izdik senle ben,
Geleceğe bir yol çizdik senle ben,
Zaman oldu candan bezdik senle ben,
Yer, gök değil, nerde gezdik senle ben?
Çöldük, suya hasret çektik, senle ben,
Umutlara tohum ektik senle ben,
Bilinmeze yelken açtık senle ben,
Bende, sende, bizi bulduk senle ben...
Halenur Kor
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta