Bilmem hangi ceketin,
Bilmem hangi düğmesi.
Cebimde ve anlamı sensin, bu önemli.
Sen çektin gözlerimden gözlerini,
Ve ben yere baktım.
Aldım düğmeyi avuçlarıma, sen dedim.
Seni söyledim, iplik aralıklarına.
Hiç ayırmadım yanımdan,
Ayrılamadı avuçlarımdan.
Aklımda senin hatıranla,
Avucumda senin düğmenle,
Hatırına yazdığım her bir cümle,
Hatıranı canlandırıyor gözümde.
Bir rüya gördüm geçenlerde,
Rüyamda gözüm yerlerde,
Her adım başı bir ayakkabı çıkıyordu önüme.
Bir bir toplayıverdim ellerimle.
Bilemedim, prens yapmışım kendimi birdenbire.
Sen ki bir Külkedisinden hallice.
Nasıl güzel bakıyordun yine gözlerime.
Her şey iyi gidiyordu,
Belliydi sanki masalın sonu.
Biliyordum.
Ben ayakkabıları deneyecektim herkeste,
Ve sende oturacaktı her şey yerli yerine.
Yapamadım.
Sana ulaşmak için, başkalarına dokunamadım.
Oturdum, inanmaya başladım.
Ve ben artık hangi ayakkabıyı denesem,
Senin ayağına uyduğuna inandım.
2019
Berk BekboğaKayıt Tarihi : 10.10.2021 21:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!