ne zaman gitse anahtar aramak için
elim cebime,
öyle bir hasret oturuyor ki
ilkel yüreğime
bakışları…
kokusu…
gülüşü, aynı sen...
gitmek olmasıydı,
olmazdı gelmek,
bu son deyip
bir bahar coşkusuyla koşuyorum yanına…
giderken,
ilk hecesi oluyor “son”
baharın başına
daha yenice kalkmıştım oysa,
seninle aynı yataktan,
daha az önce
dudaklarım, gidermek için susuzluğunu
konmuştu dudaklarına,
elim eline değil de
tekrar gidiyor şimdi, cebime...
25.03.2006 \ 02:20 Burdur
Kayıt Tarihi : 26.10.2006 17:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Anahtarla açılan kapıların verdiği acıları dindirmek için bir ağıt...
![Akın Dursun](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/10/26/cebimdeki-ayrilik.jpg)
Yüreğine sağlık.
Tebrikler.
Süleyman kaya
seninle aynı yataktan,
daha az önce
dudaklarım, gidermek için susuzluğunu
konmuştu dudaklarına,
elim eline değil de ..
Hüzünlü dizeler ama en azından bir anahtarımız var ya oda olmasaydı...
Sevgiler
tekrar gidiyor şimdi, cebime
TÜM YORUMLAR (2)