Sonunda o küçük tahta parçasıını yontmayı başarmış,
Heyecanla ustasına koşan çırağın heyecanıyla,
Kelimelerimi sırtıma yükledim de geldim..
Sen şöyle anlat, kal'bi derken
Bir kaç cümleyle,
Kaçak sancılarla dolu valizimi
Orta yerde düşürüverdim...
Ortalığa döküldü kelimelerim;
Milyonlarca kez neşter vurdum aklımda ki sancıya,
Ahtapot gibi
Kestikçe yenisini türetti..!
Sonra dağ gibi dayanıp
Dedim ki; seni de vururlar ey acı...
Ben ustamdan tükenmeyen cesareti öğrendim
Sarılınca, sarılacaktı yaralım, olmadı
Bir yara bandı yapıp gülüşleri,
Ağzımın ortasına yapıştırdım...
Yüzümde bandım, cebimde cümlelerim
Sol yanımda dağ gibi cesaretim,
Ustam;
Yol uzun, ben artık gideyim....
Kayıt Tarihi : 25.3.2013 15:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Güzel bir şiir
TÜM YORUMLAR (16)