Cebimde ellerim
yar gideli kimseden saklayamaz oldum
bu şehrin gizli denizinin
kayboluşunu.
oysaki yakam tutuşmuştu
dalgalarına muhtaçtım.
küllüklerde sönmemiş sigaralar için
ziyan ettim çayımı.
dert yananları dinledim,
yakam tutuştu,
sen gittin yakam tutuştu,
bir ateş,
bir cevval,
yakam tutuştu,
sarı saçlarını hatırladım,
hatrım tutuştu,
çayımı ziyan ettim.
"ah, neden Romeos`un sen!" diyordu Juliet
ben elleri cebinde yürüyordum.
farketmemişim.
çok ağlamış,
sornadan o da kaçmış bir serseriyle.
kaldırımlardan yürümek geçmiyor gönlümden
"hız düşmanınızdır" diyor gazeteler,
televizyonlar.
oysa bana Nevşehirde
hiç araba çarpmamıştı.
arabalar çarpmıyordu,
yakam tutuşuyordu,
çayımı ziyan ederdim.
nisan gelmiş diyor takvim yaprakları
benim ellerim hala buz içinde.
hiç yeşerdiğini görmedim ellerimin.
aldım diktim ceplerime
bahar gelmiş diye.
hiç yeşermedi,
yakam tutuştu.
buz gibi elleri,
buz gibi eller ısıtabiliyorsa aşktır - dedim.
yakam tutuştu,
ellerine aşık oluverdim.
yandım, kül oluverdim,
sevdadandır - dediler,
sustum.
sustum çayımı ziyan etmeden.
Elcan Bayram
05 Nisan 2015
Elcan BayramKayıt Tarihi : 25.2.2018 20:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!