Bende çocuktum
Defalarca düştüm
Düştüğümde kendime
Yine en çok ben güldüm
Aptalca kararlarım da oldu
Ve hakettigim cezaları
Ben kendimle sarılıp ağladım
Kendi yaralarımı yine kendim sardım
Kendimle yarıştım hep
Bir adım ileri, iki adım geri
Baktım ki;
Kendime de kıyamadım
Ben hep yerimde saydım
Koydum cebime cocukluğumu
Ara sıra çıkarıp oyunlar oynadım
Şimdi ne zaman ihtiyaç duysam
Oradalar biliyorum
Her biri birbirinden güzeldi
Neşeli, hevesli, bir o kadar inatçı
İçim karardığında severdim mavileri
Kendimden kaçıp kaçıp
Yine dönerdim kendime geri...
Kayıt Tarihi : 5.4.2025 20:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!