Çebiç III Şiiri - İbrahim Çelikli

Halamlar

bir gün bizim Çamırlı Efe;
Pandalın Naciye’yi dalamış,
samanlıkta saman eşiyordum,
herkes inkar etmiş,
suç yine bana kalmış

“-kim kıskırdı ”
“-İbirem”
o günlerde köydeydi
köyün ilk kız öğretmeni
halamın kızı Emine,
gazlı bez, tentürdiyot, merhem,
meğer köpeği taşlamışmış Naciye

Cennet Halamlardan öğrendik, deterjanı,
Gıslavet ve dora pabuçdan başka da
ayakkabı olduğunu
dudak boyasını,
tiril tiril elbiseleri
onlardan gelirdi bize mektup,
anlayamazdım zarf üzerindeki pulu
ve bayramlarda ‘bayram tebriği’ gelirdi
ya gitar çalan bir popçu,
ya giydirilmiş kedi

ve ilk lengerli şapka onlarda,
işten-güçten
onlarla oynayamazdım
“-tekavüt’e ne kaldığını sorarlardı amcama
mütea(hhi) t olacak derdi halam oğluna
müteahhitle mütekaiti ayıramazdım...