Çe Sonneti Şiiri - Osman Tuğlu

Kaç aşk, kaç göç, kaç çağın hatıraları bütün
Çağıldayıp, çağlayıp çökeldiyse lehçene
Bozkırlar, çıngıraklar çağrıştırıyor bu ün
'KOÇ' dediğinde kuzum mest oluyorum 'ÇE'ne.

Dilin ile damağın Selçuk çakmak taşları
KOÇ'u telaffuzundan sıçrıyor bin kıvılcım;
Obanı ağırlıyor gönlümün dağ başları
Çoban ateşlerinden bir hoş oluyor içim,

Gülistan sanıyorum saçındaki çiğdemi.
KOÇ diye kulağıma üflerken sen müjdemi
Sufle veriyor Melek, 'KURBAN' diyor, 'KOÇ SANA'.

'KOÇ' dediğin an var ya, boynuzlarım sanki yay
Misali geriliyor, kayboluyor gökte Ay;
Ve Şeytan fısıldıyor; ' ÖPÜP ÖPÜP KOÇSANA'.

Osman TUĞLU