ccc Lal AKŞAMLAR. Şiiri - Nevzat Uçar

Bakma öyle ara sıra
Esip gürlediğime.
Öfekelendim sanıp da
Asıp dökme gül yüzünden gülücükleri.
Anlatılması uzun,
Hikayesi acı bir yoldan geliyorum.

Çocukluğum çalınmış,
Delikanlılık çağımda vurgun yemişim
Haksızlıklara karşı durmuş
Dünya ya kafa tutmuşum.
Öyle ki,
Senin düşünemeyeceğin kadar çetrefilli
Çevresi dikenlerle kaplı
Çakıl taşlı yollardan yalın ayak geçtim.
Nice karlı-kalleş uçurumlardan
Sırtımdan vurularak düştüm.
Her zaman zor olanı güzel olanı
Ve.. en ulaşılmaz olanları seçtim.
Sevildim mi bilmiyorum
Ama.. çok sevdim.

Yalan olmayan gözlere vuruldum,
Tertemiz yüreklere sarıldım.
Her terkedilişim
Acı,hicran ve yalnızlık verse de
Yüreğimi kızgın demirlerle dağlayıp
Yaralarımı kanatsa da her yeni sevda
İçimde ki sevme yetisini yitirmedim hiç.

Lal akşamlarda kederdeyim şimdi,
Söyleyemediklerime susmuşum
Bilmiyorsun.
Paramparça edilmiş yorgun yüreğimle
Uzaktayım,tuzaklardayım yastayım
Bilmiyorsun.

Kurudu göz pınarlarım,
Yüreğim ağlıyor şimdi sadece
Her gidişin ardında
Gar da,peron da ve Liman da
Boynu bükük kalan ben oldum.

Şimdi sen.. öylesine içten
Öylesine yürekten sevme beni.
Gidenler..
Gözlerinden yüreklerine düştüklerim yani
Yüreklerini ortaya koyarak
Sevgilerine inandırarak sevdiler beni
Ve..
Böylesine tarumar ederek
Lal akşamlarda bırakarak gittiler.
Yüreğinden öpüyorum.

A.Nevzat Uçar.
06/Mayıs/2014. Saat:10:10

-