Caz ve Çocuk -C-MeCaz 9.Dokuzuncu Kitap

/ Caz ve Çocuk /

bu kitap bir çocuğun ölümünü anlatır.
bach’la büyüyen çocuğun, caza doğru büyüyen ve cazla ölen.
ömrü bir çılgın doğaçlama senfoni
davul bebop, bas kontrabas, bir gitar ağır metal
çocuk en çok da çello, bir de trompet
buğulu bir trompet - belki soprano

evinde ölü bulunur. bir nisan sabahıdır.
yastığında bir kadının saçlarının kokusu.
tanrının eli kapatmış gözkapaklarını
melekler gibi uyuyor; sırtında ölümün menekşe rengi.
boş bir şişe, yuvarlanmış bir kadeh yerde kilimin üstünde
ince bir parça beyin (bir parça da duvardaki takvimde) ,
yıllanmış kan lekeleri; masa bir köhne daktilo,
son bir kağıt gergedan, yazılmış tarih düşülmüş (nisan 89):
duvara dayalı aynaya rujla yazılmış bir yazı (okunamıyor)
balistik raporu: nagant
otopsi: bitişik atış. bir çocuğun bedeni.
delil yok. darp işaretine rastlanmadı.
böyle düşüldü kayıtlara.
cinayet masası soruşturmaya son veriyor.
çocuğun, insanların yokluğundan öldüğünü açıklıyor bir şair
bir başkası kalkıp bu kitabı yazıyor.

bu kitap bir çocuğun ölebileceğini anlatır.
/çok mu önemlidir ki bir çocuğun ölümü?
her erişkin bir çocuğu öldürmez mi, değil mi?
bilmez misiniz! ../
bach’la büyütmüştük onu, cazla öldürdük sanırım.
bizim bu yok dünyamızda
gündüzleri, geceleri yaşamıştı o
son gecesinde s’onuncu kitap’ı yazdı
bütün kitapları okumuştu (yüzde ondokuz)

şimdi, yayınevimiz
götaltına, gümbürtüye, kimvurduya giden
karambole, gargaraya, ayağa gelen çocuğun
kısacık masalını anlatan bu kitabı
siz sevgili okurlarına sunmaktan
çılgınca kıvanç duyar…

(belgesel niteliği nedeniyle, çocuğun son şiirlerinden
mürekkep s’onuncu kitap’ı bu kitabın sonunda sunma
gereği duyduk.
tüm okurlarımıza hayırlı cazlar dileriz…)