Mİra gestorum
dünyanın tüm acılarını yükledi kör atının terkisine
ve bir tan ölümüne yayan yürüdü
ateşi ilk bulandı, ilk o yandı ateşiyle bataklığın ve buzun
küllerinden doğandı: mahir, mansur ve mesih
ve che’ydi ve bedrettin’di fuçik’ti
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta