Hakan’a.
başı düşer gitarına, bıyıkları bir meraka eğilmiş
sekizinci notanın peşinde çocuk
duruşunda, çağrılara uyuşunda, gülüşünde
ansızın yitirilen bir küçük öfke
tektipleri hep iğreti duracak
yıldızsız ve silahsız bir yürüyüşte
sessiz bir konuk dağ köylerine
elinin tersiyle itip hayatı
içindeki sonsuz soluğun yabancısı
yüzünde kahredici bir gülümseme
hiçliğini yaşayan (y) aşar kendini
bir gece gitarında, alaycı bir çiçekte
Kayıt Tarihi : 13.3.2007 22:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Haldun Çağlayan](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/13/caz-ve-cocuk-a-cocuk-8-hicaz.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!