Caz ve Çocuk -A-Çocuk- 6.Dubna/San Sebastea

1.

dubna’ya gidiyorum, biten bir aşk çekiyor beni başlayan
karanlıkta yüzümü arayan bir çocuk ve nergisler
rüzgarına karışmaya dostlarımın, kalbime
masallar uydurarak, uykulara, şaraba

dubna! al beni kucağına, hatırladın mı
çılgın çocuğundum ben, karadul, menalque
hiç sebepsiz yaşardım yağmurlarında
hiç korkusuz severdim sokaklarını, seni
hep ölecek gibiydim, gidecektim bildin mi
dubna! o eski şehrim değilsin biliyorum
ben de aktım heraklit’in ırmaklarında
hiçbir şey beklemeden dönüyorum sana

geliyorum dostlarım, bir suskun yalvaç gibi
kitabım yitik sözüm yok şeytanım uçtu gitti
çırılçıplak geliyorum, erkek gibi, teke tek
ecce homo ve işte tez geliyorum!

birdenbire caddelere çıkan sokaklarında
yürümeye, bir şairi öpmeye uzamış gözlerinden
çocuklara masmavi masallar anlatmaya
azade’yi bulmaya,
sarılmaya ona,
yitirmeye onu…

/aşk kırgını bir kadındır azade aziyade
yorulmuştur yolunda özgürlüğünün
şarkılardır, şiirlerdir adresi daha ziyade
evde yoktur, telefonu çıkmaz sokaklar
aşkla sever dünyayı, dokunmayı fütursuz
bir çiçeğe, buza, buluta bir erkeğe/

aşka doğru değil artık aşkla geliyorum
cehennemden dönüyorum cehennemlere
ölümden dönüyorum hayata doğru
(hayat nasıl doğruysa ölüm de doğru)

2.

aklımda fikret mualla’nın sarıları morları
üstüm başım aklımın karası kırmızısı
gözlerim aklımın yeşili kahve rengi
işte aklım kar beyazı nar çiçeği turuncu

dönüyorum san sen,
dönmek san sebastea sancte ioannes
gizli gizli ıstavroz çıkarıyorum şarkı söylerken
dönüyorum bir semada, halayda, sirtakide
dönüyorum san sen,
aklımın renkleriyle dans eden sen sans