denizden dönüyorum, hepsi denize inen dar sokaklardan
gün solgunu perdeler, hüsnüyusuflar, çılgın hanımelleri
tek başına çocuğuyum kasabanın, meczubu
kururtulmuş çiçekler topluyorum dağlardan
kalın kitaplar okuyorum, içim çiçekleniyor
mektuplar yolluyorum, bin ağızlı bir ahtapot, bütün kollarım bitkin
rüzgarla uçup gidiyor aklım
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Her deniz limana açılmaz
nasıl sallanmazsa her el
gidenin arkasından
bitmemiştir türküler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta