Caz ve Çocuk -A-Çocuk- 1a.Denize Giden Ç ...

denizden dönüyorum, hepsi denize inen dar sokaklardan
gün solgunu perdeler, hüsnüyusuflar, çılgın hanımelleri
tek başına çocuğuyum kasabanın, meczubu
kururtulmuş çiçekler topluyorum dağlardan
kalın kitaplar okuyorum, içim çiçekleniyor
mektuplar yolluyorum, bin ağızlı bir ahtapot, bütün kollarım bitkin
rüzgarla uçup gidiyor aklım

lodosçusu kasabanın, kasabın çırağıyım
denizoğluyum,
her taşın altında örümceğim var benim
bütün kitapları okudum yüzde onsekiz
bir bahçede oturdum, gölgesinde çınarın, kumsalın berisinde
komşunun karısına aşık oldum gizlice
silah sıktım denize, battı karabataklar
bir söğüdün suya değiyordu elleri
yürüdüm gittim ben de, midye mezarlığında suzinak adımlarım
bir bando geçti sonra, alkışladık parıldayan kornoları zilleri
kasabalılarla ben, ölü bir albayın oğlu, uygunadım yabancı,
çocuklar geçti, bayraklar, yengeçler geçti
çamlıktaki gizli yerime kaçtım, ağladım
günebakanlar güne bakıyorlardı

o bahçeye gidiyorum, denizden dönüyorum
(daralıyor sokaklar her geçen gün)
çınarın gölgesinde incil okuyacağım
düşmese ya aklıma komşunun karısı
balkonda çamaşır asar,
terlemiştir koltukaltları
bütün kadınlar çamaşır asar
pazar günleri
yorgun evlerin bembeyaz
kanayan bayrakları,
bir de pazar kurulur
kabasaba kasaba kalabalığı,
vapurlar gelir karşıdan, masmavi köylüler
ellerinde şeftali ağaçları

biri durur birdenbire, gökyüzünü seyreder
denize atlar çocuklar vapurun tepesinden
biri dürbünle bakar geçen gemilere
ell sallar tayfalar, bulutlar kaçıp gider
bir bisikletli geçer, bir cemse bir fellini
bir çalpara bir klarnet, bir cümbüş bir kıyamet
çadırları kurulur çingene panayırının
bir kadın orasını açar, şıngırdar
ve ben rakı içerim mezesi boklu balık
kasabanın yabanıyım, hep denize gideni
belki ahır bozması sinemada karanlık
bir düş kadının ağzı beni de emer
ve dik duran dudakları kırmızı,
biri resmimi çizer karakalem, gözlerim
duru sular gibi sığlaşır
ay doğar en nihayet denizin üstünden
sandallar aya bakar, ay sandallara