Caymak Da Varmış Şiiri - İbrahim Yavuz

Bir güzel uğruna tövbeyi bozup
Gönlümün sesine uymak da varmış
Kalbime vurduğum zinciri çözüp
En güzel hazları duymak da varmış

Her aşkın sonunda bir sille yerken
Belki çok geç kaldım bekli de erken
Bu hayat ne kadar anlamsız derken
Fikrimden vazgeçip caymak da varmış

Bütün kederleri kalbimden silip
Aşkını derdime tek çare bilip
Bir çift göz uğruna yerden kesilip
Bir anda boşluğa kaymak da varmış

Bir çağlayan gibi coşkun akarak
Kalbinde sönmez bir ateş yakarak
Her sabah her akşam ufka bakarak
Geçmeyen günleri saymak da varmış